مادر یعنی عشق

مادر یعنی تمام زندگی

چه لذت بخش است اغوش گرمت در تنهایی ام

وچه زیباست ارامشت وقتی بدرقه راهم میشود

وچه شور انگیز است نگاه زیبایت در لحظه ی شادی ونگرانی

مادرم ارامشم تویی

زندگیم ..وجودم..تویی

مادرم چه بگویم در وصفت که زبانم قاصر است

مادرم امروز عشقم را به تو تقدیم میکنم

تافردا دعایت بدرقه زندگانیم باشد

دوستت دارم...........

یک شبی دخترک روبه ماه کرد

اندوهگین ....خسته

لب پنچره نشسته بود ونگاه میکرد

هر روز بازی کودکانه اش همین بود

قرص ...دارو ....بیمارستان

هر روز خسته تر از دیروز

وچه قدر زیبا بود نگاه کودکانه اش

در اینه به خود نگاه کرد

کودکی بی مو.. کودکی بی ابرو..

اشک از چشمانش جاری شد.

وچه سخت گذشت به او ان روز

وچه سخت تر لحظات تنهایی اش

وچه قدر زشت بود نگاه های تمسخر امیز

هرروز که میگذشت ذکر لبش همین شده بود

من خدایی دارم که در این تاریکی

اشکار است در دلم

من خدایی دارم که عشق میورزم به او

من خدایی دارم در همین نزدیکی.....

وچه شور انگیز بود لحظه ی پیوستن او به معبود

وچه شور انگیز ترمعجزه  شفــــــای او

سلام خدا ....سلام خدای مهربونم

چند روزی است دلم به هوایت دل بسته است....

چه عجیب است این هوای تو....

وچه عجیب تر دنیای تو ...

دوستت دارم پرودگار مهربان من

گاه با خودم میگویم چه قدر جالب اند این ادم های دورو

چه قدر جالب اند وقتی چهره ی سیاهشان جلوه گر روشنیست

چه قدر جالب اند کسانی که جواب خوبی را با بدی پس میدهند

وچه قدر جالبند انان که دلشان را انباشته از کینه می کنند 

وچه قدر عجیب است انان دوست میداری را ااز دست میدهی 

وبه جای کسانی که قلبشان انباشته از حسادت است همه جا پر میشوند

کاش میشد لب ساحل بنشینم با خودم حرف زنم 

با دلم حرف زنم 

وبگویم زندگی چیز عجیبی است 

زندگی یعنی تولد یک نوزاد در دم دم صبح 

زندگی یعنی خوشبخت شدن 

زندگی یعنی پربار شدن 

زندگی باد نسیمیست در منظره خوبی ها

زندگی موج قشنگیست در یک دریا 

زندگی بوی خداست در بوی گلسرخ 

زندگی رنگ خداست در رنگ شقایق ها 

زندگی حرف دل است حرف خداست

ای خدا دلم گرفته از مردمان 

که گاه وبی گاه میگویند زخم زبان 

دلم گرفته و میخواهم فریاد بزنم 

تویی تنها کس که دوست میدارمش

خسته شده بود ان کودک از گاه گاهی نیش زبان ها وتمسخرها

خسته شده بود از طعنه ها وتنهایی ها

خسته شده بود از نیش خند ها

وشبی  دست خودرا به دست ستاره ای داد

وچشم خودرا به روشنایی اش دوخت

وستاره دست اورا به دوردست ها برد

وروح او چون پرنده ای ازاد وجان باجان او بی جان شد

او رفت تا دیگران معنای تنهایی را درک کنند

او رفت که قلب با محبتش سرلوحه سنگدلی شان باشد

او رفت تا زندگی جایی برای تنفس دیگری باشد

او جان خودرا به جان جانان سپرد

وخودرا از سپهر ارزوها رها ساخت 

وبه عشق اسمانی اش معبودش رسید

عشق پنهانی خورشید در سایه ابر 

عشق یعنی اب در بستر رود

عشق یعنی گل رز در گلدان خالی مادر بزرگ

عشق یعنی دور هم جمع شدن 

عشق یعنی بوسه مادر به فرزند 

عشق یعنی لحظه ی پاک رسیدن به خدا

عشق یعنی لحظه ی عشق به همان معبودی که دریغش  کردیم

یک شبی سکوت جاده شکست 

یک شب صدای خفاش شب شکست 

یک شبی صخره ساحل شکست 

جان شکست 

ایینه روح شکست

شیشه دل شکست

 وشکست ان ارزوها

وشکست شیشه دل شکستن

وسر اغازی  شد برای جست وجوئ خوبی 

وسر اغازی برای دل های کوچک چوبی 

وسلامی دوباره به محبت 

وسلامی دوباره به عشق 

وسلامی دوباره به خدا

وسلامی به سر انجامی دل شکستن